domingo, 26 de septiembre de 2010

Obradoiro, campeón de la Copa Galicia: ensayo general ilusionante


La Copa Galicia disputada en Lalín ha supuesto la última piedra de toque para la inminente temporada que se avecina. Tras una victoria sin brillo ante el CB Ferrol (76-59), el Obradoiro conquistó su primera Copa Galicia ante el Aguas de Sousas Ourense (72-61), en un partido dominado con claridad de principio a fin.
La preparación del Obradoiro ha contado todos los partidos de la pretemporada por victorias (8-0), si bien hay que reconocer que el conjunto santiagués no se ha enfrentado a rivales demasiado poderosos. Con todo, las sensaciones generales son positivas, especialmente en este último partido de pretemporada, aunque lo que de verdad importa comienza en octubre.


Resultados de pretemporada

  • Rosalía - Obradoiro 61-90 (Copa Galicia)
  • Marín - Obradoiro 57-93 (Copa Galicia)
  • Obradoiro - Basket Coruña 73-60
  • León - Obradoiro 46-77
  • Obradoiro - Porto 74-54
  • Porto - Obradoiro 53-55
  • Obradoiro - CB Ferrol 76-59 (Semifinal Copa Galicia)
  • Obradoiro - Aguas de Sousas 72-61 (Final Copa Galicia)
Crónica de la Copa Galicia

El viernes se disputó la primera semifinal de la Copa Galicia en el coqueto Lalín Arena, con un cuarto de entrada en las gradas, casi en su totalidad procedente de Santiago. En las filas gallegas faltaba únicamente Deron Washington, todavía renqueante del golpe sufrido contra el Basket Coruña. Moncho Fernández puso en cancha un quinteto inicial formado por Nguema, Corbacho, Feliu, Kendall y Junyent, que entró frío y desangelado ante un rival muy inferior sobre el papel. El Obradoiro tardó la friolera de casi 5 minutos en anotar sus primeros puntos (dos tiros libres del canadiense Kendall) frente a un conjunto ferrolano muy limitado técnica y físicamente. Un primer cuarto desastroso, nulo en ataque y flojo en defensa, era aprovechado por un incisivo Nicola Bodic, líder de los ferrolanos, para colocar un sorprendente 7-18 en el marcador tras los primeros 10 minutos, con el consiguiente enfado del vehemente Moncho Fernández. La segunda parte dio la vuelta a la tortilla por completo, con Bulfoni secando al sorprendente Bodic y con Andrés Rodríguez moviendo al equipo obradoirista con bastante más criterio que Nguema. El CB Ferrol se pasaba más de 6 minutos sin anotar y los puntos iban cayendo del lado santiagués poco a poco, con Corbacho y Bulfoni castigando desde el perímetro, aunque más como fruto de la superior calidad individual de los nuestros que por un buen juego de conjunto. El parcial de ese segundo cuarto, 23-5, venía a poner las cosas en su sitio sin mayor dificultad, llegando al descanso con ventaja obradoirista (30-23).
La segunda mitad continuó por los derroteros de la normalidad de la diferencia de nivel entre ambos eqipos, aunque la lucha de los ferrolanos les permitió mantener las distancias en menos de 10 minutos durante mucho tiempo. Nicola Bodic era acompañado por el poco ortodoxo Sergi Coll en ataque, mientras que por el Obradoiro era Eric Sánchez quien tomaba el mando de las operaciones, con buenas penetraciones aunque también con exceso de manejo de balón. Junyent y Baston sufrían el excesivo rigor de la pareja arbitral cargándose de faltas, aunque el resultado del partido no parecía ya correr peligro en ningún momento. El último cuarto sirvió para que Levon Kendall comenzar a mostrar sus credenciales en la cancha, con buenos tiros (7 de 8 en tiros de campo y 22 de valoración total) y un buen trabajo en ambos tableros (7 rebotes). El CB Ferrol se rendía poco a poco, a pesar del enorme trabajo de Bodic (27 puntos al final, con 5 de 7 en triples y 22 de valoración), y un triple final de Alberto Corbacho situaba la máxima ventaja obradoirista de 17 puntos justo en la última jugada del encuentro. Cumplido el trámite sin demasiada brillantez, solo quedaba esperar a conocer el rival para la final del sábado, que resultó ser un sorprendente Aguas de Sousas ourensano, tras remontar casi 20 puntos de desventaja al Breogán y acabar por derrotarlo en la prórroga (70-61).

La finalísima de la Copa Galicia se disputaba el sábado ante unos 1000 espectadores en el Lalín Arena. Con Deron Washington haciendo la ronda de calentamiento sin aparentes problemas, la proporción de aficionados del Obradoiro era aplastante en las gradas, con especial mención para los incansables miembros de la Peña Zona Norte. El equipo, a diferencia del partido anterior, salía en tromba desde el primer minuto, con Oriol Junyent destrozando la defensa ourensana. El catalán acabaría el partido con un estelar 33 de valoración (23+10). Las primeras ventajas aparecían con facilidad, gracias al buen trabajo de Bernard Hopkins en la zona y a la solvente dirección de Andrés Rodríguez (aunque sin mirar al aro). A falta de 4 minutos, la diferencia de +9 (19-10) provocaba el tiempo muerto de Paco García, y únicamente los problemas de faltas en el puesto de base parecían un contratiempo para el devenir del partido. Coego y Salva Arco daban nuevo aire a los del Aguas de Sousas y propiciaban un parcial de 0-7 que dejaba las cosas igualadas al término del primer cuarto (21-17). El segundo cuarto comenzaba con dos triples consecutivos de Nguema y Corbacho, que disparaban al Obra en el marcador, y el 27-17 provocaba un nuevo tiempo de los ourensanos, incapaces de frenar la superior rotación de los santiagueses. Con Mokongo (decisivo en la semifinal) anulado, era el joven Cárdenas el que sorprendía con su desparpajo, cargando de faltas a los dos bases del Obra; de todos modos, Nguema ayudaba con solvencia desde el puesto de base y Baston aportaba en ambos aros, con lo cual las diferencias se mantenían sin mayor problema y se llegaba al descanso con un claro 42-30.
El tercer cuarto continuó por los mismos derroteros, con el Obradoiro aprovechando su superioridad interior y manteniendo holgadas ventajas sin mayor dificultad. El Aguas de Sousas no se rendía, pero sufría mucho para superar la buena defensa individual de los santiagueses y ni siquiera conseguía ver el aro con claridad desde los 4,80. Corbacho y Bulfoni ayudaban desde el exterior, y las diferencias se disparaban hasta los 16 puntos al término del cuarto (62-46). Sin embargo, el COB reaccionaba en el último cuarto, y de la mano de un inspirado Salva Arco y una buena defensa se volvía a meter en el partido con un parcial de 0-10 que provocaba el tiempo muerto de Moncho Fernández a falta de menos de 7 minutos (62-56). El toque de atención servía para recuperar la concentración en ambos aros, y de nuevo el Obradoiro volvía a la zona del +10 de renta para afrontar los últimos minutos con la seguridad del triunfo. Únicamente se sobresaltaba el banquillo compostelano con el golpe recibido en un brazo por Hopkins, que esperemos que no sea nada importante. El 72-61 final dejaba clara la superioridad del Obradoiro ante un Aguas de Sousas que dio la cara pero que carece de la rotación y la calidad técnica de nuestra plantilla, y el capitán Bulfoni recogía la primera Copa Galicia de la historia del Obra tras 25 años.


Datos a destacar
  • la semifinal ante el CB Ferrol no pasó de un entrenamiento con público (poco), dada la evidente distancia entre ambos conjuntos, pero el inicio de los nuestros fue manifiestamente mejorable
  • sin embargo, la final fue otra historia, y los jugadores salieron concentrados desde el primer minuto, sabedores de que se enfrentaban a un rival de la misma categoría
  • la profundidad de banquillo del Obradoiro parece que puede ser clave durante la temporada. Todos los jugadores pueden aportar y no tenemos fichas de relleno en la plantilla
  • el juego interior del equipo es de lujo para la LEB Oro: con Junyent, Hopkins, Baston y Kendall tenemos altura, rebote, velocidad, potencia y versatilidad
  • en el exterior, y teniendo en cuenta la categoría en la que jugaremos, Bulfoni y Corbacho parecen ofrecer sobrado nivel para complementar a los pivots
  • el puesto de base tampoco parece plantear problemas a priori, aunque quizás se pueda echar de menos algo de tiro exterior, y únicamente Eric Sánchez parece ser capaz de anotar a base de penetraciones
  • la defensa parece clave para el proyecto obradoirista, y nuestro plantel de interiores puede permitirnos cerrar bien el aro propio, con altura y kilos en cantidad
  • ANDRÉS RODRÍGUEZ: salvando las distancias, puede ser nuestro nuevo "Stanic". Dirige con inteligencia y defiende bien, aunque se ha cargado mucho de faltas en estos partidos. No ha mirado el aro en absoluto, aunque resta por saber si puede ser capaz de ir aportando algo más en ataque con el paso de las semanas (recordemos los primeros partidos de Maxi Stanic el año pasado). En resumen, nuestro base titular ofrece garantías
  • ERIC SÁNCHEZ: trabaja bien en defensa y es bueno penetrando, gracias a su velocidad y manejo de balón (a veces, excesivo). Tampoco mira el aro desde lejos, y como Rodríguez también se ha cargado de faltas con excesiva facilidad. Puede cambiar el ritmo de los partidos y se muestra solvente como segundo base
  • RICHARD NGUEMA: su puesto de combo base-escolta puede ser interesante si sabe aprovechar sus virtudes (explosividad, superioridad física) y esconder sus defectos (tiro muy errático, tendencia a alocarse). Puede ir ganando con el paso de la temporada si tiene confianza del entrenador
  • DERON WASHINGTON: no jugó en la Copa Galicia por precaución, por lo cual no podemos saber en qué estado se encuentra ahora mismo. Se dice de él que es trabajador y muy físico, aunque no destaque por su producción ofensiva. Por ahora, incógnita
  • TUKY BULFONI: el capitán va a ser un hombre fundamental en esta temporada. Sobrado de calidad, recursos y experiencia, su presencia en cancha hace subir varios puntos al equipo. En LEB Oro es todo un lujo contar con el Tuky
  • ALBERTO CORBACHO: nuestro especialista en el lanzamiento exterior está mostrando un buen nivel en estos partidos de pretemporada. Puede salir del banquillo y anotar al momento, aunque como todo tirador tenga tendecia a la irregularidad. Va a tener espacios gracias a la obligación de las defensas rivales de cerrarse sobre nuestros interiores, y sus tiros abiertos desde las esquinas van a ser importantes para romper dichas defensas
  • MIQUEL FELIU: en principio debe ser el último hombre de la rotación exterior del equipo, aunque su polivalencia y su físico le pueden permitir ayudar como falso 4 en momentos puntuales. En ataque se ha mostrado algo irregular, pero puede dar unos minutos de buena rotación sin problemas
  • LEVON KENDALL: puede ser la sensación de la liga si se adapta bien. Su gran físico le va a dar ventajas ante casi todos sus rivales, y su tiro de 5-6 metros puede romper las defensas rivales y dejar huecos para los más interiores Baston o Junyent. En ataque puede producir con gran facilidad, y su trabajo en defensa es más que aceptable. Si no se tuerce, será una de nuestras estrellas
  • BERNARD HOPKINS: el veterano Hop va a darnos unos 15 minutos de altísimo nivel si no tiene problemas físicos. Su actitud parece la de un chaval, y su sapiencia en la cancha para producir intangibles va a ser importante para el equipo. Clave en su trabajo para desgastar a los rivales, ya que pocos pueden presumir de la profundidad de banquillo de los nuestros
  • ORIOL JUNYENT: el mejor del Obra en la Copa Galicia. Implicado, trabajador, muy bien físicamente y con la calidad de siempre, parece que cuenta con la confianza de Moncho Fernández para ser importante en el equipo. El doble-doble de promedio está a su alcance si mantiene el tono físico
  • MACEO BASTON: todavía no está en buenas condiciones físicas, pero se le ven destellos de lo que nos puede aportar. Agilidad y velocidad en transición, intimidación gracias a su todavía gran capacidad de salto y habilidad para provocar faltas en ataque a los rivales. Si tiene una buena actitud y sigue cogiendo tono físico será muy importante para completar un juego interior casi sin rival en la liga
La temporada comienza la próxima semana en Girona, contra el Sant Josep. Teniendo en cuenta las prevenciones lógicas de lo que se puede sacar de una pretemporada, el proyecto del Obradoiro 2010/11 es realmente ilusionante. El paso de las semanas nos permitirá conocer el verdadero nivel de esta plantilla en la siempre complicada LEB Oro, pero las expectativas en estos momentos no pueden ser más que optimistas. Tenemos un equipo fuerte, con una rotación profundísima y con varios jugadores de nivel muy alto para la categoría, y si a ello le sumamos el ambiente que va a haber en nuestra querida caldera de Sar, la verdad es que resulta difícil no pecar de un exceso de optimismo. Después de tantos meses de penurias, tampoco es malo comenzar la temporada con la sonrisa en la boca...

27 comentarios:

  1. Hola a todos:

    Richie, no te he visto en la cancha, he estado el sábado aunque he llegado un poco tarde al partido. Coincido en lo que has dicho, la afición del Ourense era vestigial (no llegaban a 200 echándole por encima) y el resto del pabellón era obradoirista que estaba 2/3 de entrada en la final.

    El sábado he visto un partido flojo de los nuestros, se le puede pedir más al equipo que ha mostrado carencias de acoplamiento entre los jugadores, lo cual es normal a estas alturas de temporada. De todos modos y aún así,la superioridad sobre el Ourense ha sido notoria en todo el partido. Hubo un momento en el que se nos han puesto a 6 pero en 2 minutos se han vuelto a poner las pilas en defensa y solo fue un espejismo.

    Teniendo en cuenta como están los equipos aspirantes al ascenso y los problemas del Melilla, Tarragona, Huesca, Murcia y Burgos para cerrar sus plantillas o sus incidencias de lesiones la verdad es que se puede ser optimista ante el futuro.

    ResponderEliminar
  2. Moi ilusionante o Obra. Hai que conseguir que Sar volva ser a envexa do campionato. Coido que se todos aportamos (equipo, afición, diretiva, etc), de aquí a uns meses podemos vivir un soño aínda máis grande que o do ano pasado. Forza Obra!!

    ResponderEliminar
  3. La piedra de toque será el Melilla, el primer partido en casa. Les cogemos con la guardia baja por sus problemas de lesiones. Perdieron contra el clínicas Ricón en pretemporada pero tienen un equipazo con el lituano Darius Pakamanis, Jason Detrick y Robert Glenn como 4 bajito del estilo de Deron Washington. Además le ha robado al Huesca a Curtis Withers que le aporta kilos y fondo de banquillo al equipo y tiene un base nacional joven y bueno: Jorge Fernández, el segundo máximo anotador de su equipo en este último partido de pretemporada.

    ResponderEliminar
  4. Conto as horas para poder sentir a pel de galiña en Sar. Obra!!!

    ResponderEliminar
  5. Alguén sabe cando se pode pasar a recoller os abonos?!

    ResponderEliminar
  6. #5: o día do partido, presentando o recibo xa cho dan no momento.

    ResponderEliminar
  7. Alguén sabe cantos socios van polo momento? A día 17 se Setembro xa había máis de 3000. Ademáis xa é difícil escoller un bo sitio.
    Ten boa pinta.

    ResponderEliminar
  8. Que vos parece a convocatoria de eleccións? Volverán decidir os cento oitenta e pico espartanos? Os máis de tres mil abonados ata cando non teremos poder de decisión? Por que unha presentación do equipo só para "vips"? Eu limítome a soltar as preguntas, pero hai cousas que me tocan... as narices. Hai que correxir, coño. OBRA!!!!

    ResponderEliminar
  9. No Real Madrid, soamente acceden ás asambleas os socios compromisarios, no Barça igual. No Obra soamente os socios porque o dicen os estatutos do clube. Cando se puxo o prazo para sociedade anónima deportiva estaba moi clariño o que había que facer si un quería ter todos os votos da asemblea. De momento son os actuais socios os que mandan e detrás os empresarios que puxeron os cartos para poder ter o equipo que temos agora. As eleccions hai que repetilas e o ano que ven supoño que volverá a ver outra oportunidade de formar unha sociedade anónima deportiva si ascendemos á ACB. O poder de decisión vai ligado á participación económica que un teña no clube, coma en todas as sociedades, non saquemos as cousas de quicio.

    ResponderEliminar
  10. #8. Las elecciones se hacen porque se le acaba el mandato de J.A.Docobo, así que está dentro de la normalidad. Ahora veremos quien se presenta, aunque creo que si alguien lo hace lo hará a penas en los últimos minutos del plazo estimado, para tener todo controlado.

    Lo de la presentación, es parte del espectáculo ... pero solo para la élite del baloncesto en santiago ... los que pagan sus abonos, no tienen derecho a nada más que pagar y pagar ... cuantos días del club habrá este año??

    La diferencia entre ver y no ver, o de votar y no votar, o decidir o no decidir, o estar informado o no estar informado, es de 30€ que es lo que les cuesta el ser socio (a un abonado 200, apenas diferencia), lo que pasa es que, que yo sepa, no adminten a nadie desde el año pasado en el club de "yo no quiero ser protagonista, aunque solo me falta aparecer en el carnet de abonado".

    #9. la diferencia entre el Madrid o el Barça es que ser socio cuesta ligeramente mas que ser abonado, y que no cierran la puerta a los que quieran ser nuevos socios.

    Por otro lado, no se qué tiene que mandar un sponsor o empresa que pone pasta, si al final por poner dinero tiene un beneficio indirecto con su publicidad ... No creo que el "Sr. Feijoo" mandara mucho el año pasado en el club, o imagínate que Seguros MMT decidiera sobre el R.Madrid. O lo que sería peor, los de Unicef empezaran a mandar sobre las decisiones de Guardiola. Es un sin sentido, los sponsor ponen dinero por publicidad, no por dirigir un club que pertenece a los SOCIOS.

    Lo que pasa es que el que dirigía en su momento no podía presentarse a las elecciones, y le era más fácil poner un parapeto que dar la cara. Veremos cuantos de los que han puesto el famoso dinero, se presentan a las elecciones pq para eso son socios, o por si lo contrario van a dejar que un 3º maneje su imagen si que ellos puedan opinar sobre decisiones que solo atañen al club...

    ResponderEliminar
  11. Eu estou con esta última opinión. Puxen máis cartos en abonos, tanto o ano pasado coma éste, do que de seguro pagan moitos dos socios, dos cales máis de dous non me extrañaría que a súa única vinculación co clube fose estar nun listado obsoleto e cuxas cuotas foron postas ao día a saber por quen co fin de ter capacidade de voto nas últimas eleccións. E si nunca se chega ao capital social necesario para ser SAD, que? Nunca poderemos decidir non pertencendo a esa suposta elite? Mirade que terán que ir morrendo. Entón, cando morra o derradeiro socio, o Obra desaparecerá con el? Home, por favor. Dígovos unha cousa: mentres o equipo non sexa de todos, mentres as "elites sociais" fagan festas privadas marcando así o de aficionados de primeira e segunda clase, isto será fume. Se se dá o caso (o ceo non o queira) de non acadar o ascenso este ano, máis do noventa por cento da cuadrilla de "vips" (presentador incluído, e sei o que me digo) que onte festexaban a porta pechada lonxe da vulgar masa pegarán unha espantada de proporcións bíblicas. Ao tempo. E xa digo: ogallá me equivoque, porque iso significará que estaremos onde temos que estar, que é na ACB. Forza Obra!!

    ResponderEliminar
  12. Tamén máis do 90% dos abonados pegarán unha espantada. En 1990 a ningures lle interesaban as asembleas dos VIPS do obradoiro, agora sí. Eu xa sei cal é a diferencia: o mommento. En canto o momento se acaba volverán a quedar solo os VIPS ante o perigo, como sempre.
    O que pasa é que memoria temos pouca e a meirande parte dos abonados o único que queren é baloncesto, pagar por velo e punto, igualiño que nun circo. E así é no resto de España, non nos enganemos, que o COB Ourense e o Breogán xa pasaron tamén por esto.
    O Girona, primeiro enfrentamento, ten 1700 abonados e o OBRA dobra esta cifra en LEB. ¿Qué é o que pasa? Tamén estiveron na ACB ¿non? e estamos falamos de Cataluña e Girona, cunha renda superior á nosa e sen alternativas deportivas de élite.
    Podedes falar agora de VIPS, de inxustizas e de élites sociais pero xa sabedes o que fai falta para participar no clube, eso sí, cando chegue o momento.

    ResponderEliminar
  13. Parece que duele lo de "vips"... Santiago ya sabemos lo que es históricamente, no nos vamos a engañar, pero esa gente está en su mayoría por la foto. Conclusión: cuando no haya foto... Y si hablas de que somos más de tres mil, qué mejor razón que hacer una presentación pública y dar un subidón extra de ánimo a equipo y afición. Yo por supuesto que estaré en el pabellón y animando como siempre, pero te recuerdo que más de uno de estos ya prometieron amor eterno a equipos vecinos y el día que dejó de pasar el fotógrafo de guardia salieron a por tabaco y hasta hoy. Preguntad en Lugo por el presentador de la gala de ayer, por ejemplo. Cuidado con los getas y caraduras...

    ResponderEliminar
  14. Estou totalmente de acordo. Obra!!!

    ResponderEliminar
  15. Claro que sabemos lo que hay que hacer para participar en el club: que aparte de sacar el abono o los abonos correspondientes nos den la posibilidad de hacernos socios -en la medida que sea posible- con independencia de que se alcance determinado capital social. Seguro que se puede hacer. Lo que ocurre es que así sería más difícil controlar el tema.

    ResponderEliminar
  16. #12. Muchos de los socios "honoríficos" que está a la duras y a las maduras, que nunca han dejado el club de lado desde 1990 ... blablabla no habrían pagado las cuotas de varios años hasta el año pasado cuando el club salió en ACB por si se cobraban los beneficios o retrasos... y no solo eso, muchos que no se dieron cuenta de esto pagaron (ellos o otros por ellos) unos días antes de las elecciones para que su voto contara.

    Pero no me quedo ahí. Algunos (y no pocos) en 1990 llevaban pañales y otros no nacieran, que me expliquen qué sabían estos de baloncesto de aquella??

    No me extrañaría que en la lista hubiera nombres que ya pasaran por la página de las esquelas del Correo Gallego ... y hay gente que ni sabía que el baloncesto era un deporte que se jugaba con las manos y no con los pies antes de ser socios ... vamos es como si me hago socio del club del marisco y soy alérgico a las gambas y langostinos...

    Que no hombre, que no ... los "VIPS" no permiten que nadie se le sume para tener el juguete en sus manos y promocionarse hasta que se rompa. Ya os digo que muchos eran socios ... pero de nombre no de haber pagado las cuotas y si, ciertos abonados han pagado más en dos años casi que estos en 20 (2 rectráctiles, dias del club, merchandising, entradas para los amiguente y no gratis ...)

    ResponderEliminar
  17. Parece que doe o de "abonados".......

    "blablabla no habrían pagado las cuotas de varios años hasta el año pasado cuando el club salió en ACB por si se cobraban los beneficios o retrasos"...

    O sexa que o clube "podía" ter beneficios e non vaia ser, fágome socio para facerme rico.....teoría conspiranoica con moita base froito dunha investigación moi profesional. O único certo é que tiña débedas, medio millón de euros, dos que os principais acredores eran os xogadores de entonces.

    "os "VIPS" no permiten que nadie se le sume para tener el juguete en sus manos y promocionarse hasta que se rompa".....

    Outro estudio que denota unha sapiencia da situación do clube. Non queren que ninguén entre porque así se poden facer millonarios xestionando o clube ao seu antoxo, coma nos equipos de fútbol que ocorre todos os días. Esta é a segunda teoría conspiranoica que me ofrecedes.

    Outra teoría conspiranoica: Raúl López, expresidente do Breogán é un jetas por poñer cartos do seu bolsiño no Breogán e é un jetas por poñer cartos do seu bolsillo neste clube. Raúl López sabe que un clube non se pode manter só con cartos públicos que foi o que lle pasou ao Breogán nos últimos anos. Ten que ter un apoio social da cidade senón a outra cosa e Raúl López é dos poucos empresarios que no mundo do deporte non lle interesa o fútbol, así que non poñamos pedras para que se desanime e nos mande a todos a tomar vento. Non sobran empresarios que apoien o baloncesto e Raúl é un deles.

    ResponderEliminar
  18. SOn o do comentario 17: ¿Algún de vos levantouse ás cinco da madrugada para ver a final olímpica de Los Ángeles 84?. Eu sí, e xa era maior idade en 1990. Saúdos a todos.

    ResponderEliminar
  19. #18, calculando que en 1984 tenía 18 años ahora tienes 44 ... supongo que tendrás hijos, suponiendo que tuviste uno a los 22 años, ahora tiene 22... no??

    En 1990 el chaval/a tenía 2 añitos ... si es que fue al partido del obra contra el Murcia, no creo que fuera consciente de lo que estaba sucediendo en esos momentos en la pista, ni en sus... pongamos 15 años despues supira la problemática del club ...

    Después de mi charla ... me gustaría que me dijeras si/no a: tu posible hijo es socio del Obradoiro??

    En 1990 yo tenía 13 años, y si fui a ver el partido con mi hermano de 20 (estuvo vinculado directamente al baloncesto de santiago hasta hace pocos años ... de hecho, jugó en las categorías inferiores del Obradoiro en sus mejores años) ... y el no es socio ...

    Pero fuera este último comentario, comentar lo de siempre ... Raúl Lopez no es salvador de nada ... está en el Obra a igual que Jose Ramón García por interés digas lo que digas ... a igual que cualquier otro Sponsor ... o Raúl Lopez responde personalmente de ese dinero ... noooooo ... el dinero lo pone MOMBUS ... y el año pasado Raúl obtuvo beneficios con el Obradoiro, pues en qué empresa viajaban los jugadores??? no tratará Raul con sus influencias en el palco meter sus autocares en Santiago??? Venga .. tendrás 44 años (o más) .. pero parece que te chupas el dedo todavía... No creo que sea mala persona y le agradezco que ponga el dinero que yo no tengo, pero pintarlo como que viene aquí a salvar el baloncesto mundial!!!

    Porqué Raúl no trató de invertir en Vigo o en Orense?? Pues porque no tiene la misma repercusión mediática... lo bueno que tiene, es que invierte en Baloncesto y no en otros deportes de más repercusión ...

    Perdonar mi escritura... son las circunstancias.

    ResponderEliminar
  20. Pois levantáchete tarde, porque eu vina máis cedo ca ti. Vina nun bar e asegúroche que non era discoteca nin after, ou sexa, que non estaba afectado por horarios extraños nin sustancias raras. Eu xa tiña ata a mili feita, meu. Así e todo non creo que ver esa final sexa algo que dea máis peso ao teu parecer. Por certo: non se ten porque referir a Raúl López...

    ResponderEliminar
  21. Sí, levanteime tarde e o importante do meu comentario era que en 1990 tiña 22 anos e puiden percibir que a xente do clube de entonces e a de agora é xente honrada, cuestión que se pón en dúbida de forma permanente por algunhas persoas que precisamente estaban en "pañales" por aquel entonces.

    ResponderEliminar
  22. A ver: eu non teño nada en contra túa e entendo perfectamente os teus postulados. Son razonables e polo tanto defendibles. Que poidamos matizalos é outra cousa. Tamén os meus son susceptibles de selo, por suposto. Non teño a palabra de deus nen pretendo. Polemizar é bo, ata divertido, e ademáis estou seguro que todos queremos o mellor para o clube, e como non, estar brindando dentro duns meses polo tan ansiado ascenso. Eu non cuestiono a honradez de ninguén. Se cadra das miñas palabras pódese entender tal cousa, pero asegúroche que nada máis lonxe da miña intención. Só tento decir que as cousas son máis sinxelas do que as fan. Non vou quitar méritos a traballadores, sponsors, etc, etc, pero que pensas que pasaría se o Real Madrid presentara a Cristiano Ronaldo nunha discoteca e para catro amiguetes? Sinceramente cal cres que sería a reación do aficionado? E outra pregunta, por que pensas que os grandes equipos fan públicas as presentacións? Mira, só por poñerte un exemplo, pois porque entre outros efectos que provoca é que a xente sae emocionada e nas dúas horas seguintes as tendas do clube non dan a basto. Aquí se cadra non se venderían camisetas, pero de seguro que tería un efecto beneficioso sobre o ánimo dos xogadores e do seguidor. E agora, se queres, ofrézoche virtualmente a miña man e berra conmigo Obra!!

    P.S.- Cando digo que hai xente interesada por saír na foto é porque o seu de primeira man. O tempo poñerá a cada un no seu sitio. Éses, a ti e a min, non nos deben preocupar. Bastante teñen coa cruz que levan na vida... Unha aperta.

    ResponderEliminar
  23. Los comentarios anónimos me parecen una mierda, deberían poner aunque sea un nick.

    Anónimo.

    ResponderEliminar
  24. Podeis elegir un nombre/URL en el menú desplegable y ya no sois anónimos. Como hago yo.

    ResponderEliminar
  25. Y el Cantar de Mio Cid? Y el Lazarillo de Tormes? Son anónimos. También son una mierda? Por favor...

    ResponderEliminar
  26. "No creo que sea mala persona y le agradezco que ponga el dinero que yo no tengo, pero pintarlo como que viene aquí a salvar el baloncesto mundial!!!"

    A ver donde dí eso de que eu dixen (comentario 18)de que é o salvador da patria. Soamente digo que a esta persona se lle ten faltado ao respeto nos foros da prensa e bloguers e eu penso que non o merece, nada máis. Que é dos poucos empresarios que hai en España (quitando as caixas de aforros que xa sabemos quen as moven)que apoia o baloncesto.

    Se tí cres que o clube se podería dirixir mellor e que poderían estar outros empresarios pois xa sabes o que tes que facer. Podereime chupar o dedo pero sei donde está a rendibilidade dos clubes deportivos en España e non coñezo a ningún que ande sobrado. MOmbus e Blusens teñen os seus intereses, non fai falta que o digas, solo faltaría, pois a motivación solo non chega e os seus traballadores cobran a final de mes e as empresas están para ganar cartos.
    Agora ben, as túas teorías conspiparanoicas a mi non me entran, que queres que che diga....ao mellor me chupo o dedo por isto.

    ResponderEliminar
  27. Debate socios e abonados, para que non vos soliviantedes

    http://www.elcorreogallego.es/deportes/baloncesto/ecg/lista-socios-obradoiro-javier-laino/idEdicion-2010-10-01/idNoticia-595310/

    ResponderEliminar